A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

Thebe hoofdstad van Egypte


  

Thebe

 

 

In de tijd van Mozes was Thebe de hoofdstad. Daar was de residentie van de farao.

Hier zie je een beeld. Hij draagt als onderscheidingsteken een goddelijke kroon.

Hij liet zich "Gods zoon" noemen.

 Aan het voorhoofd zie je de  beschermende Uraeus-slang die vroeger ook de god Re beschermde.

 Verder: een gestyleerde baard. Kromstaf en Menasje, een

soort plumeau om de vliegen te verjagen

Zuilen van Luxor, de 'nieuwe naam' voor Thebe

 

Hier hebben we Karnak (Thebe) gefotograveerd vanaaf het water. En bovendien bij avond.

Hier zie je pas goed hoe lang de tempel van Amon Re te Thebe geweest moet zijn.

 Als deze ruines al zo overweldigend zijn, hoe  verpletterend imposant moet dan wel niet de tempel geweest zijn in volle glorie.

 De farao was de opperpriester. Hij werd beschouwd als de adoptief zoon van de goden.

De Egyptenaren geloofden daarom dat hij als koning meer  invloed heeft dan gewone stervelingen om de goden gunstig te stemmen.

 

No Amon

Ook Thebe, de hoofdstad  van het antieke Egypte is een bijbelse plaats. Thebe is een Griekse naam. De profeet Nahum noemt Thebe  No Amon, [1]de stad van Amon en Jeremia kent de stad als No. Deze stad was "de stad". Thebe maakte er aanspraak op het middelpunt van de wereld te zijn, net zoals Rome dat trouwens deed.

Het kostte zelfs Homerus moeite de onmetelijke rijkdom te beschrijven van Thebe op het hoogtepunt van zijn macht. Van het honderdpoortige Thebe was volgens hem alleen het getal van de zandkorrels groter dan dat van zijn rijkdommen.

De facade van het templcomplex.

De tempel van Karnak was een besloten gebied en uitsluitend toegankelijk voor de priesters en de farao. Twee duizend jaar is er aan deze tempel gebouwd en verbouwd. Men geloofde dat een tempel 'sterft' als er niet meer aan gebouwd zou worden.

 

Hypostyle hal met 134 pilaren. Wellicht heeft deze hal veel weg van "Salomo's huis van de Libanon" (1 Kon. 7). Die zuilen waren echter van cederhout.

Toetmoses III  nam honderden steden van de Kanaanieten in en nam de stadsvorsten gevangen. Met de handen gebonden op hun ruggen worden ze hier afgebeeld.

Na de inname van Megiddeo heerste farao Toetmoxses II van de Eufraat tot de tegenwoordige Soedan.

 

Hier is het beroemde vredesverdrag tussen Egypte en de Hettieten afgebeeld.

Het is  een kopie van het origineel op zilveren tabletten in Heliopolis en Hattuasas. Zie daar.

Bij dit verdrag  werd Syrie en Kanaan tussen hen cverdeeld.

 

 Farao Sisak van Egypte (945-924) viel Israel en Juda binnen veroverde tal van steden en in 925 voor Chr. roofde hij zelfs alle schatten uit de tempel van Jeruzalem. (2 Kron. 12:9!! )

Dat tekstgedeelte wordt hier bevestigd. Het was in de tijd van Rechabeam. Op de Pylon staan onder andere de namen van de steden Taanach, BetSean, Rehob. Mahanaim, Gibeon, Bet Horen, Megiddo en Arad.

Ook de gouden schilden  van Salomo werden meegenomen. Rchabeam liet koperen er voor in de plaats maken.

Elke tempel in Egypte heeft een heilig meer. De priesters gebruikten dit meer voor rituele reiniging. Op festivals werden de beelden van de goden rond gevaren op dit meer.

 

Het tempelcomplex strekte zich uit tussen  de tegenwoordige plaatsen Karnak en Luxor, die ongeveer 2 km van elkaar  verwijderd liggen. Hier zie je de sfinxenallee die beide plaatsen verbindt en toen verbond.

 

 Karnak is nu niet  veel meer dan een paar huizen tussen wat palmbomen en Luxor is een stadje dat een oppervlakte heeft van 800 bij 400 m. Luxor is volledig  vertoeristiekt. De profeet Nahum noemt Thebe als de stad van Amon en noemt deze plaats als waarschuwing voor Israël. [2]

Amon

Amon was de hoofdgod van Thebe.  Hij werd ook genoemd 'de koning der goden'.

Thebe was eerst slechts een onbeduidend plaatsje. Maar toen Thebe steeds machtiger werd moest ook de god van Thebe steeds machtiger worden. Hij moest de oudere goden gaan overheersen.  Hij moest domineren over de god Ptah van Memfis, hoofdstad van het Oude Rijk, (het rijk van de piramiden) en over de god Re van Heliopolis, de zonnegod.

 Daarom werd de naam Amon meestal verbonden met de zonnegod Re en werd hij Amon Re genoemd.

Omdat hij het wezen van andere goden in zich opnam had Amon echter niets eigens.

Elke tempel  bestond  uit drie gedeelten; een voorhof, het heilige en het heilige der heiligen.  De voorhof was altijd open, (zonder dak) het heilige had een dak en in het heilige der heiligen waar het beeld van de godheid stond, was het altijd donker.

 Het volk had alleen toegang in de voorhof .

In elke tempel stond het beeld van de godheid. Dat beeld werd  gekleed en het kreeg voedsel aangeboden. In de tempelcultus waren deze riten altijd magische handelingen. De Farao was de opperpriester.  In Thebe deden ruim 80. 000  priesters dienst!!

 De liturgische teksten die zij  in de tempel gebruikten  waren altijd magische handelingen.  Zo ging het ook toe in de tempel van Amon Re in Thebe. 

 Alleen al door de formules  te reciteren, werd een nieuwe werkelijkheid opgeroepen. Niemand mocht dat echter zien.

 Alle handelingen vonden plaats in het donker. In Israël werd het beeldverbod in alle scherpte gehandhaafd. (Gij zult u geen gesneden beeld van God maken in welke vorm dan ook). God zou zelf voor een beeld zorgen in de Messias!

 De taak van de priester lag niet in het  verkondigen  van een boodschap, maar uitsluitend in de eredienst met vele magische handelingen. In Israël ontbraken de profeten en ontbraken de beelden.

De ruïnes van de tempel  van Amon Re zijn zeer indrukwekkend. Hoe vaak je er ook komt, telkens weer word je overweldigd door de gigantisch grote zuilen  die nog steeds imponeren als in de tijd van de  Farao's.

Hier heeft ook Mozes gelopen in de tijd van Thoetmoses. 

Hier werd hij onderwezen in de wijsheid der Egyptenaren!!

Ook 's avonds is een wandeling door de tempel fascinerend door de feeërieke verlichting  van de klank-en lichtspelen die worden opgevoerd. De naam Amon kom je nog tegen in de naam van  Toetanchamon.

Die naam betekent het levende beeld van Amon.[3] De zeer jeugdige koning was voor de Egyptenaren de mensgeworden godheid 

Sfinx

Voor de tempel  bevindt zich nog steeds een lange sfinxenallee, maar de sfinxen hebben hier niet zoals vroeger de kop van een leeuw, maar een ramskop.

De ram was het heilige dier van Amon.

 Bij de piramidebouwers  was de koning als een leeuw die  krachtige bescherming bood.

 Vandaar die leeuwsfinx bij de piramiden.  

 In de bijbel wordt trouwens ook de Messias een leeuw genoemd: De Leeuw uit Juda's  stam.

 Hij is ook het Lam.  Als we het terrein van de tempel op lopen bevinden we ons in een tempel die eens de grootste overdekte tempelzaal ter wereld bezat, 102 meter breed en 53 meter diep.

 Overdekt: dus dat was het heilige 

 De 134 zuilen die het dak droegen, staan nog steeds op hun plaats. Overweldigend!

De middelste 12 zuilen met hun kapitelen met het motief van de bloeiende papyrus zorgen er voor dat het plafond zich 23 meter boven de grond verhief.

Wanneer we de doorgang van de voorhof passeren, ontdekken we aan de zuidzijde  van de tempel, een reliëf dat betrekking heeft op de Palestijnse oorlogen van Farao Sisak  wiens naam in de bijbel wordt genoemd. 

 (Vóór hem werden de Farao's nooit met name genoemd!!) Dat was in de tijd van Rehabeam, koning van Juda.

Deze Sisak heeft Jeruzalem geplunderd. [4]

 We lezen daar ook hoe Amon een aantal bekende steden uit Juda uitlevert aan de Farao en we zien afgebeeld op de pyloon hoe Joodse gevangenen werden meegevoerd naar Thebe.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


  • [1] Nahum 3:8
  • [2] Nahum 3
  • [3] Toet=beeld.  Anch = levend.
  • [4] 1 Kon. 14:26 e. v. Hij nam de schatten van het huis des Heren en van het huis des konings, ja alles nam hij.  Ook nam hij al de gouden schilden die Salomo gemaakt had.